بازنویسی داستان‌های عاشورایی، کار خلاقه‌ای نیست

مجید قیصری گفت: بازنویسی، گرچه امری متداول است، اما کار خلاقه در حوزه داستان عاشورایی محسوب نمی‎شود و داستان عاشورایی باید به دنبال بازآفرینی باشد.
به گزارش روابط عمومی بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، نشست علمی، تخصصی «داستان عاشورایی؛ بازنویسی یا بازآفرینی» از سوی خانه‎ مولانا و با همکاری بنیاد شعر و ادبیات داستانی در تالار قیصر امین‌پور این بنیاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست سیداحمد مدقق، دبیر چهارمین کنگره‎ «واژه‎های تشنه» درباره پیشینه این کنگره و اختصاص یافتن چهارمین دوره آن به «داستان عاشورایی» صحبت کرد و نشست تخصصی «داستان عاشورایی» را یکی از برنامه‎های دبیرخانه کنگره برای غنامندی داستان‎های عاشورایی دانست.
ابراهیم اکبری دیزگاه، نخستین کارشناس جلسه به وجوه گوناگون عاشورا اشاره و تأکید کرد: داستان‎نویس برای استفاده مناسب و درست از ظرفیت‎های عاشورا در داستان، لازم است به اهداف قیام عاشورا، مردم‎شناسی کوفه، یزیدیانی که با امام حسین (ع) جنگیدند، بازماندگان عاشورا، انتقام‎گیرندگان عاشورا و عزاداران عاشورا در طول تاریخ توجه داشته باشد و کهن الگوهای عاشورایی را بشناسد و استفاده کند.
سیدمرتضی حسینی شاهترابی، عاشورا را به عنوان رخدادی تاریخی، محور صحبت‎هایش قرار داد و افزود: داستان‎نویسان می‎توانند با بازآفرینی داستان عاشورایی در ژانرهای تاریخی، تاریخ جایگزین و فراداستان تاریخی، داستان‎های عاشورایی بیافرینند، اما به دلایل متعدد و متفاوت چنین چیزی کمتر اتفاق افتاده است.
مجید قیصری، ظرفیت‎های عاشورا را مورد توجه قرار داد و از کم‎توجهی و غفلت داستان‎نویسان نسبت به این ظرفیت سخن گفت. وی اظهار داشت: یکی از مطالب مهم در داستان‎ عاشورایی که می‎تواند به نویسندگان کمک کند، آیین‎ها، اسطوره‎ها و کهن الگوهاست که لازم است توسط محققان و پژوهشگران استخراج شده و در اختیار داستان‎نویسان قرار گیرد.
قیصری تصریح کرد: بازنویسی، گرچه امری متداول و لازم است، به عنوان یک امر خلاقه و فعالیت داستان‎نویسی در حوزه داستان عاشورایی محسوب نمی‎شود و داستان عاشورایی باید به دنبال بازآفرینی باشد.