اسماعیل امینی، متولد دی ماه ۱۳۴۲ در تهران ، پدر و مادرش از مردم آذربایجان و از شهر خلخال بودند و زبان مادری اش ترکی آذربایجانی است . زبان فارسی را در مدرسه آموخت و به خاطر دل بستگی به شعرو ادبیات، در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی تا مقطع دکتری تحصیل کرده است.
خلاصه ای از فعالیت‌های ادبی :
از روزگار نوجوانی به دوزبان فارسی و ترکی شعر می سرود وبخشی از فعالیت ادبی‌اش در حیطۀ نقد ادبی و پژوهش است.
در میان گونه های ادبی به طنز تمایل بیشتری دارد و سالها با مطبوعات در حوزه های گوناگون همکاری کرده واز جمله عضو تحریریۀ نشریات گل آقا بوده است.
در جشنواره های بسیاری عنوان کسب کرده و ازجمله در جشنواره بین المللی طنز ،به رتبۀ نخست بخش پژوهش دست یافت و در جشنوارۀ فجر نیزصاحب عنوان برتر دربخش فعالیت های ادبی شد.
علاوه بر تدریس در دانشگاه و همکاری با مطبوعات ادبی، عضو شورای عالی شعر و شورای عالی موسیقی صداو سیما می باشد. و نیز با پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی همکاری دارد.
داوری در جشنواره های گوناگون ادبی بخشی از فعالیت ادبی وی در این سالهاست.
در حوزۀ ترانه و تصنیف نیز آثار فراوانی ساخته که توسط موسیقی دانان و خوانندگان برجستۀ کشور اجرا شده است.
آثار اسماعیل امینی ، افزون بر چند صد مقالۀ ادبی و تحلیلی، کتاب هایی است که برخی از آنها منتشر شده و برخی دیگر زیر چاپ است، از جمله :
- ۱- خندمین تر افسانه ( جلوه های طنز در مثنوی معنوی)
۲- لبخند سعدی ( طنز آوری در غزل های سعدی)
۳- لبخند غیر مجاز ( نوشته های طنز)
۴- تبسم دوست ( لطایف و مطایبات در کلام امام خمینی)
۵- گزیدۀ شعر طنز
6- جلسۀ شعر ( نوشته های آموزشی دربارۀ شعر)
7- اسبها و خرها ( مجموعه شعر طنز)
8- نشر اکاذیب ( مجموعه شعر طنز)
9- دلقک و شاعر دربار ( مجموعه شعر)
